De Privilege Piramide

Mounir leert mensen moeilijke, maar noodzakelijke gesprekken met elkaar te voeren. Om het gesprek te bevorderen en uitdagingen inzichtelijk te maken ontwikkelt hij interactieve publieksinstallaties zoals de Privilege Piramide. In dit model worden identiteiten, sociale status en legale positie omgezet in afzonderlijke bouwstenen die samen een piramide vormen. De interactie tussen deze verschillende bouwstenen visualiseert de betekenis van intersectionaliteit en deconstrueert vooraf aangenomen noties over privileges en identiteitspolitiek. De bouwstenen ‘wit’ en ‘man’ eindigen bijvoorbeeld meestal bovenaan de piramide, maar in combinatie met de ‘visuele beperking’, ‘psychologische uitdagingen’ en ‘woont in verwaarloosde wijk’ worden de verschillende lagen van de piramide weer door elkaar geschud. Dit is slechts een van de vele participatiemodellen die hij bedacht om systematische in- en uitsluiting te onderzoeken en uit te leggen. Zijn zogeheten ‘publieks interactieves’ worden actief gebruikt door musea zoals het Tropenmuseum in Amsterdam.

Mounir verzorgt ook trainingen en workshops waarbij hij samen met organisaties en teams de Privilege Piramide bouwt en vervolgens over de uitkomst in gesprek gaat.