28 aug / Mac Arabia
Hoe groot is het verlangen
Het gerimpelde gezicht van mijn vaderland
Achter de stoffige ramen van een microbus
Waar de lach je toescheen
Als de stralende armen van de zon
Mijn hart zucht bij de gedachte
Aan de omgeploegde velden
Waar kleine boertjes
Het Nijlslib beminnen
Als betrof het de huwelijksnacht
Tintelende huid en rijzende haren
Bij de herinnering aan de kromgebogen werkers
Vanonder vergane trappen klinkt het ritme van hamers en beitels
Als de drum van de tabla
Gedempt door lemen muren
Gesmoord gekreun
Bij het beeld van de verkrachting
Kille shopping malls en SUV’s
Lamsshoarma vervangen door Mac Arabia
Moeder van de wereld verlaagt tot hoer van westerse supermacht
Als dit vooruitgang is geef mij dan
Zoete stagnatie
Als dit rijkdom heet
Laat mij voor eeuwig arm zijn
De wereld wordt een eeinheidsworst – een hotdog met ketchup, mayonaise en plastic ui
On top genetisch gemodificeerde augurken – glimmend in het zuur van Chinees zweet.
Whereas the Westerners in the past consumed what we cooked, partaking of our food, swallowing it, and transforming what was useful for their very being, the Easterners at present consume what the Westerners cook; they swallow their food, but it does not become part of their being. Rather, it transforms into something similar to their counterparts in the west.[1]
[1] Uit “The Language of Invention: The Reinaissance of Arabic Literature” van de Libanese dichter en schrijver Khalil Gibran (1883-1931).
Beste Monique, wat een inspirerende ‘explosie’ van jouw persoonlijke gevoel, dank voor de verwijzing naar KG. ps. verlaagt is met een d als ik de zin goed begrijp
Je hebt altijd mooie stukken in je blogs en ik hoop dat je nog veel van die uitspattingen krijgt. Trek je niks aan van de mensen die tegen je zijn maar ik hoop dat je zo doorgaat. Op de tv geniet ik ook altijd van jou, , daar zit of danst iemand die een mening heeft.Ga zo door maar niet ten koste van alles. Een gemeende groet van Willem van Ommen.